Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 20 januari 2016  

Van de drukke Wallen naar het verstilde Amstelveld is nog een hele afstand. Het gaat dwars door de oude stad en qua sfeer zijn die plekken elkaars tegenpolen. De Wallen bevat zo ongeveer het DNA van onze stad en is nog steeds springlevend, zowel in positieve als in negatieve zin. Met het project 1012 probeert de gemeente de criminaliteit terug te dringen en het gebied in economische zin op te waarderen, maar ze zal niet snel het hart uit de rosse buurt kunnen verwijderen. Een eind verderop ligt bij de Utrechtsestraat dan het parkeervrije Amstelveld met daarop de enige, overgebleven houten kerk, de Amstelkerk. Tussen 1668 en 1670 werd deze uit grenenhout opgetrokken noodkerk gebouwd in afwachting van de definitieve in baksteen uitgevoerde versie, maar daar is het nooit van gekomen. Omdat het ontwerp van Daniël Stalpaert (1615-1684) provisorisch was, werd het gekscherend de ‘predikschuur’ genoemd. Dat was niet ver bezijden de waarheid, want de vloer was van ordinaire straatklinkers en er was geen sprake van enige verfraaiing. Toen de kerk een blijvertje was geworden, kreeg het in 1840 een neogotische inrichting. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw werd het in vervallen staat door Stadsherstel Amsterdam N.V. voor één gulden aangekocht en gerestaureerd, sindsdien houdt deze woningcorporatie van monumentale panden er kantoor. In de middenruimte van de kerk is tot eind januari – op werkdagen van 9.00-17.00 uur - langs de zijwanden een tentoonstelling van zestig zwart-wit foto’s van de Wallen. De hele serie is veelal met een verborgen camera gemaakt door Huub Prickaerts in de periode 1993-1996. In die tijd kon het contrast tussen het kalme Amstelveld en de onstuimige Wallen niet groter zijn. De foto’s roepen talloze herinneringen op aan een periode dat het er daar nogal stevig aan toe ging. Prostitutie en drugs behoorden tot de kernactiviteiten en dat trok niet altijd aangenaam volk aan. Van de uitwassen van de drugshandel konden Amsterdammers nog lang genieten. Wie herinnert zich niet de ‘pillenbrug’ over de Oudezijds Voorburgwal? Het Amstelveld ligt er als altijd keurig bij. Het opschonen van de Wallen kan ook geen kwaad, maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Dat rauwe randje zal het wel altijd behouden.

Bijschrift bij de foto: Afbeelding uit het boek ‘De Wallen’ van Huub Pickaerts.