
Amsterdam omsingeld 675
Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 18 november 2015
Op het Concertgebouwplein staat al jaren een kleine Bijbelkiosk van waaruit enthousiaste vrijwilligers ongelovige Amsterdammers de weg naar Jezus wijzen. Nadat de laatste vier kiosken in 1971 werden gesloten was deze kiosk tot voor kort de enige in de stad. Dat is niet langer het geval, nu de MIK – Multi Inzetbare Kiosken - zijn intrede heeft gedaan. De binnenstad moet het doen met gewone haring- en bloemenstallen, behalve drie kiosken op de grens met stadsdeel West. Eén op brug nummer 169, de Oude Kinkerbrug; nummer twee op de hoek Nassaukade en Kinkerstraat; een derde kiosk zal komen op het Barentzplein bij de Silodam. Het motief van stadsdeel West om kiosken opnieuw een kans te geven is onduidelijk. Op steeds meer plaatsen in de stad zijn tentjes en koffiebars te vinden, waar iets gegeten of gedronken kan worden. Dat de kiosk een positieve bijdrage kan leveren aan de buurt is een loos argument. Behalve in de binnenstad, zijn er zijn er nogal wat leegstaande winkelpanden in de rest van de stad. Bovendien moet de kioskhouder gewoon de huur van 1000 euro betalen. In het verleden kende Amsterdam onder architectuur gebouwde kiosken, waar vooral kranten, tijdschriften, postzegels en tramkaartjes werden verkocht. Het waren sympathiek ogende, houten gebouwtjes die bijna een eeuw op straat hebben gediend. Amsterdam en straatmeubilair is echter niet altijd een gelukkige combinatie. Het Damrak is nog maar nauwelijks verlost van de curieuze ontwerpen van Alexander Schabracq en Tom Postma of deze forse kiosk zou het straatbeeld moeten verlevendigen? Nederlandse ontwerpers worden overal ter wereld geprezen om hun inventiviteit, maar de MIK is niet bepaald een toonbeeld van originaliteit.
De kiosk op de Oude Kinkerbrug ging begin oktober open en is wat onhandig tegen de oude Kinkerbrug geschoven op een punt waar de meeste mensen gehaast de Nassaukade, richting binnenstad, oversteken. Het is geen ideale plek om iets te nuttigen. Nota bene staat er een ongebruikte kiosk aan de overkant. Tot vorige week zaten twee jonge uitbaters wat verscholen achter de aangeboden drankjes en etenswaar in de kiosk op de Oude Kinkerbrug. De loop zat er nog niet echt in en deze week is de kiosk alweer gesloten. Zou de MIK straks dezelfde weg gaan als het straatmeubilair van het Damrak?
Bijschrift: Rond de oude stad komen een aantal kiosken te staan. Hier is afgebeeld de kiosk op de brug bij de Singelgracht bij de Elandsgracht.
Op het Concertgebouwplein staat al jaren een kleine Bijbelkiosk van waaruit enthousiaste vrijwilligers ongelovige Amsterdammers de weg naar Jezus wijzen. Nadat de laatste vier kiosken in 1971 werden gesloten was deze kiosk tot voor kort de enige in de stad. Dat is niet langer het geval, nu de MIK – Multi Inzetbare Kiosken - zijn intrede heeft gedaan. De binnenstad moet het doen met gewone haring- en bloemenstallen, behalve drie kiosken op de grens met stadsdeel West. Eén op brug nummer 169, de Oude Kinkerbrug; nummer twee op de hoek Nassaukade en Kinkerstraat; een derde kiosk zal komen op het Barentzplein bij de Silodam. Het motief van stadsdeel West om kiosken opnieuw een kans te geven is onduidelijk. Op steeds meer plaatsen in de stad zijn tentjes en koffiebars te vinden, waar iets gegeten of gedronken kan worden. Dat de kiosk een positieve bijdrage kan leveren aan de buurt is een loos argument. Behalve in de binnenstad, zijn er zijn er nogal wat leegstaande winkelpanden in de rest van de stad. Bovendien moet de kioskhouder gewoon de huur van 1000 euro betalen. In het verleden kende Amsterdam onder architectuur gebouwde kiosken, waar vooral kranten, tijdschriften, postzegels en tramkaartjes werden verkocht. Het waren sympathiek ogende, houten gebouwtjes die bijna een eeuw op straat hebben gediend. Amsterdam en straatmeubilair is echter niet altijd een gelukkige combinatie. Het Damrak is nog maar nauwelijks verlost van de curieuze ontwerpen van Alexander Schabracq en Tom Postma of deze forse kiosk zou het straatbeeld moeten verlevendigen? Nederlandse ontwerpers worden overal ter wereld geprezen om hun inventiviteit, maar de MIK is niet bepaald een toonbeeld van originaliteit.
De kiosk op de Oude Kinkerbrug ging begin oktober open en is wat onhandig tegen de oude Kinkerbrug geschoven op een punt waar de meeste mensen gehaast de Nassaukade, richting binnenstad, oversteken. Het is geen ideale plek om iets te nuttigen. Nota bene staat er een ongebruikte kiosk aan de overkant. Tot vorige week zaten twee jonge uitbaters wat verscholen achter de aangeboden drankjes en etenswaar in de kiosk op de Oude Kinkerbrug. De loop zat er nog niet echt in en deze week is de kiosk alweer gesloten. Zou de MIK straks dezelfde weg gaan als het straatmeubilair van het Damrak?
Bijschrift: Rond de oude stad komen een aantal kiosken te staan. Hier is afgebeeld de kiosk op de brug bij de Singelgracht bij de Elandsgracht.