Columns
2015
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Amsterdam omsingeld 664
Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 2 september 2015
Hét antwoord op het beheersbaar houden van de grote stroom toeristen zou volgens Amsterdamse politici spreiding zijn. Maar hoe leuk het ook is aan de Sloterplas of in het Vliegenbos, uiteindelijk komen toeristen voor het rijtje waar Amsterdam bekend om is. Van Anne Frankhuis tot Rijksmuseum en (bier)fietsen over de gracht. Binnen dat aanbod is de Hortus Botanicus een kleinood dat verrassend veel bezoekers trekt. Dat de prachtige tuin op loopafstand ligt van het Waterlooplein en de Portugese Synagoge uit 1675 maakt het extra aantrekkelijk. Opgezet in 1638 lag de Hortus oorspronkelijk binnen de grachtengordel. In 1682 verhuisde de tuin naar Plantage Middenlaan 2a om ingezet te worden bij het kweken van medicinale planten. Eind jaren zestig van de vorige eeuw was de Hortus een beetje ingedut. De boel werd wakker geschud toen de botanische tuin dreigde te worden opgedoekt en een beslissing over de toekomst moest worden genomen. Het gevolg was een felle strijd om te overleven en dankzij de inzet van veel enthousiastelingen heeft de Hortus het overleefd. Bestuur en medewerkers begonnen vol goede moed aan een tweede leven. De veranderingen hebben ervoor gezorgd dat de leiding zich steeds meer is gaan richten op het grote publiek. Dat moet wel, want het valt in deze tijd niet mee om als onafhankelijke stichting je broek op te houden. Naast inkomsten uit entree, horeca en verhuur van zalen zijn er gelukkig particulieren en bedrijven die meehelpen de begroting rond te krijgen. Bezoekers van de Hortus komen in een verstilde omgeving waar het gerinkel van de tram nog gehoord wordt. Veel van de fraaie kassen en gebouwen zijn bovendien rijksmonument. Er zijn zo’n vierduizend – één procent van alle soorten op aarde! - planten te bewonderen. In de vlinderkas dartelen vlinders om je hoofd en de drieklimatenkas is een tocht via jungle naar woestijn. Op het terras bij de orangerie mocht de chroniqueur nog even nagenieten van de indrukwekkende botanische tocht. Het winkeltje bij de uitgang verkoopt honing van de enige, echte Hortusbij, waarmee de stichting Hortus Botanicus wordt gesteund. Amsterdam mag zich in de handen wrijven met zo’n fraai stukje botanisch erfgoed.
Bijschrift bij de afbeelding: De drieklimatenkas van de Hortus is verdeeld in drie klimaatzones die subtropen, woestijn en tropen vertegenwoordigen.
Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 2 september 2015
Hét antwoord op het beheersbaar houden van de grote stroom toeristen zou volgens Amsterdamse politici spreiding zijn. Maar hoe leuk het ook is aan de Sloterplas of in het Vliegenbos, uiteindelijk komen toeristen voor het rijtje waar Amsterdam bekend om is. Van Anne Frankhuis tot Rijksmuseum en (bier)fietsen over de gracht. Binnen dat aanbod is de Hortus Botanicus een kleinood dat verrassend veel bezoekers trekt. Dat de prachtige tuin op loopafstand ligt van het Waterlooplein en de Portugese Synagoge uit 1675 maakt het extra aantrekkelijk. Opgezet in 1638 lag de Hortus oorspronkelijk binnen de grachtengordel. In 1682 verhuisde de tuin naar Plantage Middenlaan 2a om ingezet te worden bij het kweken van medicinale planten. Eind jaren zestig van de vorige eeuw was de Hortus een beetje ingedut. De boel werd wakker geschud toen de botanische tuin dreigde te worden opgedoekt en een beslissing over de toekomst moest worden genomen. Het gevolg was een felle strijd om te overleven en dankzij de inzet van veel enthousiastelingen heeft de Hortus het overleefd. Bestuur en medewerkers begonnen vol goede moed aan een tweede leven. De veranderingen hebben ervoor gezorgd dat de leiding zich steeds meer is gaan richten op het grote publiek. Dat moet wel, want het valt in deze tijd niet mee om als onafhankelijke stichting je broek op te houden. Naast inkomsten uit entree, horeca en verhuur van zalen zijn er gelukkig particulieren en bedrijven die meehelpen de begroting rond te krijgen. Bezoekers van de Hortus komen in een verstilde omgeving waar het gerinkel van de tram nog gehoord wordt. Veel van de fraaie kassen en gebouwen zijn bovendien rijksmonument. Er zijn zo’n vierduizend – één procent van alle soorten op aarde! - planten te bewonderen. In de vlinderkas dartelen vlinders om je hoofd en de drieklimatenkas is een tocht via jungle naar woestijn. Op het terras bij de orangerie mocht de chroniqueur nog even nagenieten van de indrukwekkende botanische tocht. Het winkeltje bij de uitgang verkoopt honing van de enige, echte Hortusbij, waarmee de stichting Hortus Botanicus wordt gesteund. Amsterdam mag zich in de handen wrijven met zo’n fraai stukje botanisch erfgoed.
Bijschrift bij de afbeelding: De drieklimatenkas van de Hortus is verdeeld in drie klimaatzones die subtropen, woestijn en tropen vertegenwoordigen.