Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 6 mei 2015  

Samen met Nes, Nieuwendijk en Kalverstraat is de Warmoesstraat één van de vier oudste straten van de oude stad. In de 16e eeuw woonden de rijkste burgers van Amsterdam er, maar met de aanleg van de grachtengordel verplaatste deze elite zich naar Herengracht of Keizersgracht. De Warmoesstraat werd toen dé winkelstraat van Amsterdam en er vestigden zich veel handelsfirma's. In de tweede helft van de twintigste eeuw ging de Warmoesstraat door leegstand snel achteruit. De politie was er al sinds het begin – 1903 om precies te zijn – van de vorige eeuw gevestigd en had vier monumentale panden tot haar beschikking die waren doorgebroken. Dat waren nog eens tijden, de Warmoesstraat gold als een onvervalst stukje rauw Amsterdam. Het legendarische ‘bureau met het afgesleten stoepje’ werd in 2000 gesloten en dat werd tijd ook. Om met een politiebusje de altijd drukke Warmoesstraat in te rijden moet flink wat ergernis bij de agenten hebben veroorzaakt. Waar werden al die politieauto’s dan altijd geparkeerd? Ze verdwenen niet zomaar onder de grond, want achter de Warmoesstraat was in het water van het Damrak destijds een fors parkeerterrein aangelegd, dat het oorspronkelijke, gave beeld flink heeft aangetast. Als de chroniqueur er op een zonnige middag een kijkje neemt, ligt het er tamelijk ongebruikt bij. De NV Zeedijk heeft een oogje laten vallen op de panden Warmoesstraat 44, 46, 48 en 50, waar het politiebureau was gevestigd. Er zijn plannen voor een politiemuseum en of dat, financieel gezien, een reële optie is, blijft nog een vraag. Optimale monumentenzorg houdt in dat openbare ruimte zoveel mogelijk intact wordt gelaten of gemaakte fouten worden herzien. Sinds het vertrek van de dienders heeft het parkeerdek aan de achterkant zijn bestaansrecht verloren. Zo beschouwd valt dit parkeerdek dus ook in de categorie hoofdpijndossiers. Wat zou het mooi zijn als – net als in het Oosterdok, waar momenteel nog aan gewerkt wordt – ook hier het oorspronkelijke beeld zou worden hersteld en de oppervlakte van het water in oud-Amsterdam wordt vergroot. Als de chroniqueur van het water terugloopt naar de Warmoesttraat zit het terras van café ‘The Grasshopper’ helemaal vol. Het terras blijkt te zijn aangelegd op dit lelijke parkeerdek. Maar eerlijk is eerlijk: monumentenzorg is vaak een kwestie van compromissen sluiten en zonnig terras is ook wat waard en hoort er gewoon bij in deze werelderfgoedstad!  

Bijschrift bij de foto: Er bestaat nu een mogelijkheid om dit afschuwelijke parkeerterrein te verwijderen en de oppervlakte van het water van oud-Amsterdam weer te vergroten.