Columns
2017
Amsterdam omsingeld 736
Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 1 februari 2017
Je mazzel ligt er op de grond, zeggen ze op het Waterlooplein. Een verborgen schat zou er best nog eens tussen kunnen zitten. Beetje struinen op het plein blijft leuk, vooral als het weer meezit. Anders blijven bezoekers weg en gaat het met de handel ook niet lekker. Rottig om te horen dat onderzoek uitwees dat de vlooienmarkt de op twee na slechtst lopende markt is van de stad. Nu ligt er een plan voor herinrichting van plein en markt, gecombineerd met een aanpak van niet-verhuurde ruimtes op de begane grond van het stadhuis. Twee vliegen in één klap, maar markthandelaren zijn er niet blij mee en dat is niet zo verrassend.
Eind 19de eeuw werd de markt al met veel protest verplaatst van de Nieuwmarkt naar het Waterlooplein. Geen slechte plek, want in de Joodse buurt hadden mensen het niet breed en op de markt kon je voor weinig geld terecht. In de Tweede Wereldoorlog lag de boel plat om pas na de wederopbouw, rond 1950, weer op te krabbelen.
Hoogtijdagen beleefde het Waterlooplein in de zeventiger jaren en de markt was ineens hipper dan de HEMA. De grote klap kwam in 1977, als wordt besloten om het stadhuis op het plein te bouwen. De markt wordt verplaatst om pas in 1988 in de schaduw van de kille noordoostgevel van het nieuwe stadhuis terug te keren. Helemaal de oude is de markt niet meer geworden.
De concurrentie heeft de afgelopen jaren natuurlijk ook niet stilgezeten. Zowel in kringloopwinkels als op internet bestaat een levendige handel in tweedehands spullen. Vlooienmarkten en verzamelaarbeurzen worden overal druk bezocht.
De huidige Waterloopleinmarkt functioneert minder goed en het is niet ondenkbaar dat ie langzaam doodbloedt als er niets gebeurt. De plannen van de gemeente zijn een uitgelezen kans om de markt een nieuwe impuls te geven. De gevel van het stadhuis aan de kant van het plein wordt opengebroken en op de begane grond wordt een grote, open markthal gerealiseerd. Interactie met de markt ligt dan voor de hand en kan de levendigheid alleen maar vergroten. Bovendien is het plein zelf echt wel toe aan een opknapbeurt. Zonder markt is het een sfeerloos, tochtig gat en met een fijne bestrating, goede verlichting en smaakvolle inrichting krijgt het plein vast meer karakter. Zo is er voldoende hoop voor de Waterloopleinmarkt, waar je nog steeds goedkoop de klere kunt krijgen.
Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 1 februari 2017
Je mazzel ligt er op de grond, zeggen ze op het Waterlooplein. Een verborgen schat zou er best nog eens tussen kunnen zitten. Beetje struinen op het plein blijft leuk, vooral als het weer meezit. Anders blijven bezoekers weg en gaat het met de handel ook niet lekker. Rottig om te horen dat onderzoek uitwees dat de vlooienmarkt de op twee na slechtst lopende markt is van de stad. Nu ligt er een plan voor herinrichting van plein en markt, gecombineerd met een aanpak van niet-verhuurde ruimtes op de begane grond van het stadhuis. Twee vliegen in één klap, maar markthandelaren zijn er niet blij mee en dat is niet zo verrassend.
Eind 19de eeuw werd de markt al met veel protest verplaatst van de Nieuwmarkt naar het Waterlooplein. Geen slechte plek, want in de Joodse buurt hadden mensen het niet breed en op de markt kon je voor weinig geld terecht. In de Tweede Wereldoorlog lag de boel plat om pas na de wederopbouw, rond 1950, weer op te krabbelen.
Hoogtijdagen beleefde het Waterlooplein in de zeventiger jaren en de markt was ineens hipper dan de HEMA. De grote klap kwam in 1977, als wordt besloten om het stadhuis op het plein te bouwen. De markt wordt verplaatst om pas in 1988 in de schaduw van de kille noordoostgevel van het nieuwe stadhuis terug te keren. Helemaal de oude is de markt niet meer geworden.
De concurrentie heeft de afgelopen jaren natuurlijk ook niet stilgezeten. Zowel in kringloopwinkels als op internet bestaat een levendige handel in tweedehands spullen. Vlooienmarkten en verzamelaarbeurzen worden overal druk bezocht.
De huidige Waterloopleinmarkt functioneert minder goed en het is niet ondenkbaar dat ie langzaam doodbloedt als er niets gebeurt. De plannen van de gemeente zijn een uitgelezen kans om de markt een nieuwe impuls te geven. De gevel van het stadhuis aan de kant van het plein wordt opengebroken en op de begane grond wordt een grote, open markthal gerealiseerd. Interactie met de markt ligt dan voor de hand en kan de levendigheid alleen maar vergroten. Bovendien is het plein zelf echt wel toe aan een opknapbeurt. Zonder markt is het een sfeerloos, tochtig gat en met een fijne bestrating, goede verlichting en smaakvolle inrichting krijgt het plein vast meer karakter. Zo is er voldoende hoop voor de Waterloopleinmarkt, waar je nog steeds goedkoop de klere kunt krijgen.