Gepubliceerd in Stadsblad de Echo van 25 februari 2015  

‘De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Al komen ze niet daag’lijks op bezoek’ zong Wim Sonneveld ooit en zo is het maar net. Neem nou de ingreep die momenteel plaatsvindt in het Oosterdok ter hoogte van het voormalige Scheepvaarthuis uit 1914 van architect Johan Melchior van der Mey (1878- 1949). Deze omsloten watervlakte ontstond in 1832 toen door aanleg van de Oosterdoksdijk dit deel van het IJ werd afgescheiden. Het had tot dat moment in open verbinding gestaan met de toenmalige Zuiderzee en kende nu niet langer meer het effect van eb en vloed. Met de recente ontwikkeling van het Oosterdokseiland – waar onder meer de Openbare Bibliotheek Amsterdam en het Conservatorium zijn gebouwd – is de gemeente blijkbaar wakker geschud. Op de hierbij afgedrukte luchtfoto uit ±1920 is nog te zien dat het destijds één grote watervlakte was. Maar dit deel van het Oosterdok was een verrommeld gebied geworden met landtongen, een brug, woonschepen en een parkeerterrein voor bussen met vooral toeristen. Weliswaar staat het Amsterdamse gemeentebestuur niet bekend om het nemen van ferme beslissingen, maar wat ze nu laat zien is een wonder. Zullen we zeggen van Allah? In geen 40 jaar heeft de chroniqueur van het binnenstadsgebeuren meegemaakt dat de gemeente het wateroppervlak aanzienlijk vergroot en dat is precies wat hier nu gebeurt. Wie gaat kijken, zal zien dat momenteel een brug en de landtongen worden weggehaald. De brug heeft geen eigen naam, maar maakte deel uit van de Oosterdokskade. Per 1 september 2015 wordt het zogeheten busplatform voor het voormalige Scheepvaarthuis ook weggehaald. Bussen mogen er nu al niet meer staan, auto’s kunnen er binnenkort niet meer parkeren. Deze aanplemping wordt eveneens ongedaan gemaakt en het wordt weer open water! Na het wonderschone Venetië in een lagune is Amsterdam de tweede ‘waterstad’ in de wereld. Liefst 17% van het oppervlak van onze stad bestaat uit water. Deze blauwe longen zijn een belangrijk en gezichtsbepalend onderdeel van dit werelderfgoed. Behalve de actie in het Oosterdok zijn er nog wel meer plekken in de oude stad waar het water terug zou kunnen keren. Het zou mooi zijn als het gemeentebestuur dit soort beslissingen vaker nam, want wachten op een wonder duurt te lang en gebeurt te weinig.

Bijschrift bij de foto: Op de historische luchtfoto uit ±1920 is goed te zien dat het Oosterdok, één grote watervlakte was (foto: KLM).